Eerst gaan we kijken naar het onderscheid tussen een acteur en een figurant want dat verschil is vrij aanzienlijk. Bij het acteren worden meestal vooraf gecaste acteurs en actrices voor een specifieke rol uitgekozen. Deze acteurs hebben vaak een opleiding aan een professionele toneelschool gevolgd en hebben soms al een bekendheid waardoor ze zijn geselecteerd voor een bepaalde rol zodat de productie interessanter wordt voor de kijker.
De meeste acteurs hebben een script met tekst die ze ruim voorafgaand aan de opnames moeten instuderen. Het is eigenlijk te vergelijken met elk ander beroep. De opleidingen zijn niet simpel en een acteur/actrice moet naast een eigen persoonlijkheid ook veel technieken leren. De meesten van hen wisten al heel vroeg dat ze acteur wilden worden.
Een figurant daarentegen wordt meestal als “plaatje” gebruikt en hoeft in de regel niets te zeggen. Wanneer er bijvoorbeeld een scène in een ziekenhuis wordt gedraaid kan er behoefte zijn aan mensen die als dokter of patiënt door het beeld lopen en er geloofwaardig uitzien. Er is meestal weinig of geen interactie met de acteurs maar je wordt wel geacht logisch te reageren op de situaties van de scène.
De castingbureaus hebben daarvoor een personenbestand waaruit ze karakters kunnen zoeken die volgens hen of de producent het beste aan dat beeld voldoet. Een figurant hoeft dus geen specifieke opleiding te hebben gevolgd maar er wordt wel een zekere vorm van professionaliteit van hem verwacht.
Opnames duren vaak vrij lang en kunnen daarom dus soms best zwaar zijn. Met name in slechte weersomstandigheden kan het een behoorlijke uitdaging zijn. Denk dus heel goed na of je figureren wel echt leuk vindt en of je de rust hebt om het tot het einde vol te houden. Bovendien kan het een dure hobby zijn als je de uitgaven vergelijkt met de inkomsten.
kort door de bocht zijn er 3 soorten figuranten.
Een gewone figurant:
Dat is een persoon die niets zegt maar bijvoorbeeld als klant in een winkel rondloopt of als gast in een bar aan een tafeltje zit.
Een Edelfigurant of “Edel”:
Een persoon die meestal ook nog een klein zinnetje zegt. Dat is meestal iets dat de regie ter plekke mededeelt aan de figurant. Ook kan het zijn dat een edelfigurant iets speciaals moet doen waardoor hij of zij net iets meer opvalt dan de rest. De vergoeding ligt vaak iets hoger dan van een gewone figurant.
Een special:
Dat is iemand die een bijzondere eigenschap heeft. Bijvoorbeeld iemand die een echte zwerverslook heeft of die als Look-a-like van iemand kan doorgaan. Een special kan ook iemand zijn die iets bijzonders kan zoals jongleren of pianospelen.
Op al deze types zijn de uitzonderingen natuurlijk de regel en sommige castingbureaus en producenten houden er eigen regels op na maar als indicatie kun je rustig deze drie types aanhouden. Het zijn ook termen die vaak gebruikt worden.
Hoe belangrijk is een figurant?
Een figurant zorgt ervoor dat de hele setting van een scène geloofwaardig wordt voor het publiek. Als de hoofdacteur in een supermarkt een rol moet spelen is het zeer onwaarschijnlijk dat er geen andere klanten rondlopen. De figuranten vervullen dan de rol van de klanten en zijn aanwezig zonder teveel op te vallen. Als je denkt aan een scène in een theater dan is het logisch dat er publiek in dat theater zit, ook hierbij vervult de figurant deze rol.
Bij sommige producties zijn er maar een paar figuranten aanwezig maar er zijn ook megaproducties met massa's figuranten. Vroeger hadden ze om een scène in een voetbalstadion te vullen honderden mensen nodig maar tegenwoordig kan men met de computer hele delen van het publiek vermenigvuldigen. Als je goed kijkt zie je jezelf dan ineens op tien verschillende plaatsen terug.
Een figurant is dus feitelijk een heel belangrijk sfeerbepalend aspect van een film.
Van een figurant wordt een bepaalde dosis professionaliteit verwacht die hij zichzelf moet aanleren. Er bestaat geen opleiding voor de rol van figurant en de aanwijzingen op de set zijn vaak minimaal. Toch is er bij de meeste mensen die vaak figureren een grote dosis verantwoordelijkheid te vinden wat ervoor zorgt dat ze makkelijk te regisseren zijn.
Wie begint met figuratie zal snel merken dat hij of zij zowel op de set als op de holding relatief vaak genegeerd wordt. Dat komt omdat de mensen van de crew volledig in een full-speed drive zitten omdat er aan zoveel dingen moet worden gedacht. Door alle hectiek op de set ontbreekt het daarom nogal eens aan zichtbare aandacht voor de figuratie. Men gaat er automatisch vanuit dat een figurant zich 100 procent inzet voor de productie en dat hij alles in het werk stelt om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Een veelgehoord punt van kritiek is juist het ontbreken van die uitgesproken dankbaarheid maar we mogen aannemen dat de regie wel degelijk blij is met de inzet.
Helaas zijn de inkomsten voor figuratie meestal minimaal en met aftrek van de reiskosten en eventuele parkeerkosten blijft er in de regel niet veel over, vaak kost figureren meer dan het opbrengt. Zie figuratie vooral meer als een leuk en bijzonder tijdverdrijf dan een werkelijke manier om wat bij te verdienen. Het is een hobby die hoe dan ook vaak meer kost dan het oplevert. Maar wie veel basic-figuratie heeft gedaan kan zich ook verder ontwikkelen en bijvoorbeeld acteerlessen gaan volgen waardoor er beter betaalde opdrachten binnengehaald kunnen worden.
Elke productie geeft weer een andere vorm van voldoening en dat maakt het zo interessant. Er zijn momenten dat je niets anders hoeft te doen dan een paar keer voorbij een etalageraam te lopen, maar een andere keer kan je ineens een geweldig spectaculair rolletje krijgen. Je weet het nooit op voorhand maar laat je door één slechte ervaring niet het plezier van al die andere keren ontnemen. Het is zelfs al gebeurd dat een figurant helemaal niet tot inzet is gekomen, ook dat kan gebeuren.
Figureren is een wereldje op zich en samen met je collega's kun je er een hele leuke bezigheid van maken. Want uiteindelijk: figureren is hartstikke leuk.
Maak jouw eigen website met JouwWeb